ไฮไลต์โดยการแสดงครั้งประวัติศาสตร์ของ Galen Rupp ที่ US Olympic Track และ Field Trials ซึ่งสิ้นสุดเมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมาทีมสหรัฐฯที่จะไปลอนดอนมีโอกาสในการคว้าเหรียญจาก 1,500 เมตรไปจนถึงการวิ่งมาราธอนได้ดีกว่าที่เคยเป็นมาตั้งแต่ Lyndon Johnson เป็นประธานาธิบดีและ The Beatles ทำ เปิดตัวในอเมริกาเมื่อวันที่การแสดง Ed Sullivan.
“ ฉันรู้ว่าเรากำลังจะแข่งขันในระยะทางไกลเมื่อเราไปถึงลอนดอน” Bob Larsen ผู้ก่อตั้งสิ่งที่เรียกว่า Mammoth Track Club ซึ่งเป็นโค้ช Meb Keflezighi ผู้ชนะเหรียญเงินโอลิมปิกมาราธอน 2004 กล่าว “ ฉันไม่สามารถพูดแบบนั้นได้อย่างแน่นอนในปี 2000 และมันเพิ่มขึ้นอย่างมากตั้งแต่ปี 2004 และแม้กระทั่ง 2008
ในปีพ. ศ. 2507 Billy Mills ได้รับรางวัลเหรียญทองอย่างมากที่ 10,000 เมตรและชาวอเมริกัน 2 คนคือ Bob Schul (เหรียญทอง) และ Bill Dellinger (เหรียญรางวัล) ได้รับเหรียญโอลิมปิกที่ 5,000 เมตร ไม่มีชายอเมริกันคนใดได้รับเหรียญโอลิมปิกที่ 5,000 หรือ 10,000 เมตรตั้งแต่นั้นมา
ในปี 2012 Rupp ไม่เพียง แต่จะต้องถูกพิจารณาว่าเป็นภัยคุกคามของเหรียญในระยะทางทั้งสองเท่านั้น แต่ Bernard Lagat ดารารุ่นเก๋าที่ Rupp ไม่น่าจะเอาชนะที่ระยะ 5,000 เมตรใน Eugene ยังคงเป็นหนึ่งในคนที่ดีที่สุดในโลกและไม่สามารถหิวได้ รางวัลในสิ่งที่เขาเรียกว่าโอกาสสุดท้ายของเขา
“ ฉันแค่อยากวิ่งเพื่อทอง ไม่มีอะไรอื่นอีกแล้ว” เบอร์นาร์ดลากัตวัย 37 ปีผู้ได้รับรางวัลเหรียญทองแดงและเหรียญเงินที่ 1,500 เมตรในขณะที่แข่งขันกับเคนยาบ้านเกิดของเขากล่าว “ นั่นคือสิ่งที่ฉันต้องการ นั่นจะเป็นตัวกำหนดฉัน”
นอกจากรัปป์ผู้ทำลายสถิติการทดลองโอลิมปิก 5,000 เมตรของสตีฟพรีฟอนเทนในตำนานและยังกลายเป็นชายคนแรกที่ชนะทั้ง 5,000 และ 10,000 เมตรในการทดลองตั้งแต่ปี 2495 และลากัตซึ่งในปี 2550 กลายเป็นคนอเมริกันคนแรกที่คว้าแชมป์โลก การแข่งขันชิงแชมป์ทั้ง 1,500 และ 5,000 เมตรนักวิ่งต่อไปนี้จะออกรอบทีมระยะทางของ Team USA:
- Dathan Ritzenhein (10,000 เมตร) นักกีฬาโอลิมปิก 3 สมัยพร้อมเหรียญทองแดงในการแข่งขัน World Half-Marathon Championships 2009
- Matt Tegenkamp (10,000 เมตร) ที่ 5,000 เมตรจบอันดับสี่ในการแข่งขัน IAAF World Championships 2007
- แชนนอนโรว์เบอรี (1,500 เมตร) ผู้ชนะเลิศเหรียญทองแดงชิงแชมป์โลกปี 2009;
- เจนนี่ซิมป์สัน (1,500 เมตร) แชมป์โลก IAAF ปี 2011;
- Morgan Uceny (1,500 เมตร) ติดอันดับ 1 ของโลกประจำปี 2554
- Matthew Centrowitz (1500 เมตร) ผู้ชนะเลิศเหรียญทองแดง IAAF World Championships 2011
- ชาเลนฟลานาแกน (การวิ่งมาราธอน) ผู้ชนะเลิศเหรียญทองแดงโอลิมปิก 2008 ที่ 10,000 เมตร;
- Kara Goucher (มาราธอน) ผู้ชนะเลิศเหรียญทองแดงชิงแชมป์โลก 2007 ที่ 10,000 เมตร;
- Desiree Davila (มาราธอน) นักวิ่งมาราธอนหญิงชาวอเมริกันที่เร็วที่สุดเป็นอันดับสามในประวัติศาสตร์ซึ่งเข้ามาภายในสองวินาทีหลังจากชนะการแข่งขันบอสตันมาราธอน 2011
- Meb Keflezighi (มาราธอน) เจ้าของเหรียญเงินโอลิมปิก 2004; และ
- Ryan Hall (มาราธอน) ซึ่งใช้เวลา 2: 04.58 จากบอสตัน 2011 ทำให้เขาเป็นนักวิ่งมาราธอนชาวอเมริกันที่เร็วที่สุดในประวัติศาสตร์
การฟื้นตัวที่ 1,500 เมตรและการวิ่งมาราธอนนั้นน่าทึ่งมาก ในปี 2004 Carrie Tollefson เป็นผู้หญิงอเมริกันเพียงคนเดียวที่เป็นตัวแทนของสหรัฐอเมริกาในเอเธนส์ที่ 1,500 เมตร ตอนนี้สหรัฐอเมริกามีทั้งการป้องกันแชมป์โลกและผู้หญิงอันดับ 1 ของโลก ในการวิ่งมาราธอนร็อดเดอฮาเวนและคริสตินคลาร์กเป็นนักวิ่งมาราธอนชาวอเมริกันเพียงคนเดียวที่มีสิทธิ์เข้าแข่งขันในซิดนีย์ในปี พ.ศ. 2543 สี่ปีต่อมาสหรัฐฯมีผู้ชนะเลิศเหรียญเงินใน Keflezighi และผู้ชนะเลิศเหรียญทองแดงใน Deena Kastor ในปี 2012 ผู้หญิงทั้งสามคนในทีมสหรัฐฯเป็นผู้เข้าแข่งขันบนเวที
Juli Benson ซึ่งเป็นโค้ช Simpson และเป็นนักกีฬาโอลิมปิก 1500 เมตรในปี 1996 กล่าวว่าหนี้เป็นของ Keflezighi และ Kastor ซึ่งเหรียญมาราธอนโอลิมปิกในปี 2547 ได้รับการยกย่องอย่างกว้างขวางจากการวิ่งระยะไกลในสหรัฐฯที่เริ่มต้นอย่างก้าวกระโดด
การเคลื่อนไหวไปยัง Uceny, Rowbury และ Simpson ในขณะที่พวกเขาพูดคุยกับสื่อหลังจากสร้างทีมแล้ว Benson กล่าวว่า“ Deena แสดงให้เห็นว่าทำได้และเด็กผู้หญิงเหล่านี้ทั้งหมดอาจนั่งอยู่ที่บ้านเพื่อดูเธอทำมัน”
